Analyse door Siep Geugjes

Deze communist faalde niet...


De jonge diplomaat Rentenaar kennen wij als een betrouwbaar communist. Zoals velen voor hem voegde hij zich bij de partij via de gelederen van de studentenbond ASVA. Maar waar bij vrijwel allen het hemd uiteindelijk nader dan de rok bleek, toonde Rentenaar aan zijn hart op de juiste plaats te hebben.

In mei 1969 bouwde kameraad Hoogkamp een brug naar het door studenten bezette Maagdenhuis. Een daad van solidariteit tussen arbeidersklasse en studentenproletariaat. De historie laat ons echter de vergeefsheid van deze daad inzien. De studenten ontpopten zich als verwende middenklasse-kinderen, die hun "vakbond" gebruikten voor het uitvechten van ijdele generatieconflictjes. Via vriendjespolitiek werden centrale posities binnen onze partij overgenomen. De lange mars door de instituties werd een dekmantel voor persoonlijke ambities.

Uiteindelijk moest onze partij er aan geloven. Misbruik makend van betreurenswaardige fouten van onze vrienden in het Oosten werd de aanval geopend. Feminisme, destalinisatie, doorbraak, het milieu. Welke dekmantels bedachten ze wel niet om onze partij te ondermijnen? Niets moest meer anders, behalve de partij. In vunzige bekentenisliteratuur verkochten de renegaten hun verraad als een daad van heroïek. Ook onze meest getalenteerde oogappel, gekweekt in onze eigen ANJV, moest er aan geloven. "De man die faalde..."

De partij bestaat niet meer. Juist daarom is het bemoedigend te merken dat er nog echte communisten zijn. Mannen die niet falen! Mannen voor wie een lange mars een doel heeft. Rentenaar zet de traditie voort van de Februari-staking en de strijd tegen het imperialisme. Volgens het beste vakmanschap van de dialectiek koppelt hij solidariteit met het Joodse volk aan de strijd van onze Palestijnse broeders. Rentenaar spreekt de taal van de gewone man. Of die nu uit Nabloes of Haifa komt, kameraadschap staat hem voor ogen. Diplomaat Rentenaar is voor ons nog altijd kameraad Rentenaar!




Deze pagina's hebben geen enkele informatieve waarde. Ze zijn uitsluitend bedoeld om Michel de mogelijkheid te bieden vanuit Israel weemoedige herinneringen op te halen aan de goeie ouwe tijd in De Spuit, De Doffer, De Pels, vele niet nader te bepalen kroegen, en niet te vergeten Het Maagdenhuis en het ASVA-kantoor.



Pagina's gemaakt door: © Jolie. Reacties naar: Marcel