|
Het overgrote deel der leidinggevenden in zakenleven en politiek is digibeet met alle gevolgen van dien.
Besluitvorming is gebaseerd op hoe zij de wereld zien en welke verwachtingen zij hebben van de toekomstige ontwikkelingen. En aangezien zij de wereld van de bits niet kennen zijn hun besluiten alleen gericht op de wereld van de atomen.
Daarom zijn ze bereid om 8 miljard uit te geven voor de Betuwelijn en stellen ze 70 miljoen gulden per jaar beschikbaar om Nederland een prominente plaats op de Elektronische Snelweg te verwerven.
Dat zijn de mensen die er bij wijze trots op zijn niet met een computer te werken. En als hun bedrijf over E-mail beschikt dan zijn zij als directeur of voorzitter van de Raad van Bestuur niet rechtstreeks bereikbaar.
Zij noemen de jongeren generatie Nix en realiseren niet dat die jongeren veel beter toegerust zijn voor de toekomst dan zijzelf.
En terwijl de jeugd via televisie, spelcomputer en PC als het ware getraind is om hoogwaardig met interactiviteit en beeld/geluid om te gaan zorgen zij ervoor dat op school de belangrijkste informatieoverbrenger het boek blijft en de leraar met bord en krijtje.
Maurice de Hond hoopt dat ook die personen dankzij het boek beseffen wat er echt gebeurt en hoe zij daarop moeten inspelen. |
